kadife

aslında daha sağlam kafayla yazmak isterdim ama olmadı.3 haftalık uykusuzluk,yolculuk,alkol bu hale getirdi beni sanırım.okul yok tatil havası falan bıraktık ipleri.çok eğlendim ama hakkını yememek lazım taksim ve kadıköy akşamlarının.kadıköy hep evim gibi oldu benim.sokaklar,kaldırımlar,esnaf,hatta rexx emoları bile benim gibiydi.uzun süre gitmeyince kadıköy başkalarının olmuş sanki.kadife sokak "aaa o kız geldi,ne zamandır gelmiyordu dimi" diyor ben her adım attığımda sokağa.garip hissediyorum kendimi.herkesin aklında aynı şey; "nerdeydi bu hatun bu kadar zamandır?". herkes biliyor beni sokakta.ya çay götürmüşümdür,ya cafede servis yapmışmdır,ya mantar'ın önünden geçerken el sallarım kim varsa görüp geldi bizimki der,yada arka oda'ya gidip otururum uzun süre konuşmadan.bilirler beni.3sene gitmesem kadıköy'e taksime takılsam,3 sene sonunda kadife'ye girdiğim de ben yine onun asu'su olurum.
i love kadıköy.